Veiligheid, voor en met elkaar!

Inleiding P. Kraamer bij Plaatselijke Kiesvereniging Scherpenisse     19-12-2017

Allereerst bedankt dat ik vanavond de gelegenheid krijg om wat meer over mijn werk in de Thoolse politiek te vertellen. Op zo’n avond als dit is het niet alleen interessant voor u om naar te luisteren, maar ook voor mij als raadslid is vertellen over een onderwerp heel goed. Je wordt door de voorbereiding hierop gedwongen alles weer eens scherp te zetten en stil te staan bij de vraag: Waarom is dit onderwerp eigenlijk zo belangrijk? Wat is het doel dat ik nastreef in de raadzaal en daarbuiten?

Vanavond het thema Veiligheid:

“Wees niet bang om te bellen!”

Deze kop in de Thoolse Bode van gisteren trok gelijk mijn aandacht, omdat deze precies de lading dekt waar ik het over wil gaan hebben. Wees niet bang om te bellen, daar komen meerdere aspecten in terug:

-          Wees niet bang!

-          Bang om te bellen?

-          En blijkbaar moet ik ook wat doen

Veiligheid… Wat is veiligheid? Wanneer is het veilig? Die vragen zou je jezelf gelijk kunnen stellen….. Als we die vragen wat tot ons door laten dringen dan valt er ineens heel veel wat belangrijk lijkt om ons heen weg. Veilig heeft niets met mooi, met gemak, met luxe te maken. Er zijn heel veel aspecten in het leven waar we zo onze wensen voor hebben. “Als ik dat toch eens zou mogen gaan doen. Kon ik dat maar realiseren. Ik zou daar nog wel eens naar toe willen gaan”… maar het ideaal Veilig zijn.. Wat betekent dat voor mij?

Diepere betekenis Veiligheid

Ten diepste betekent het borgen van veiligheid dat mij niets overkomt waardoor mijn lichamelijk of geestelijk leven in gevaar komt. En bij het woord ‘leven’ moeten we denken aan de kwetsbare grens tussen leven en dood. Maar toch niet alleen deze aangrijpende grens. Veiligheid gaat ook over het beschadigen van het lichamelijk of geestelijk leven. Dus dat men na een calamiteit met een beperking door het leven moet gaan. Dus samengevat:

Ik ben veilig als ik er zeker van ben dat mij niets overkomt waardoor mijn lichamelijk of geestelijk leven in gevaar komt.

En dan blijkt ineens dat we met een levensgroot thema te maken hebben. Toch wel frapant. Veiligheid is iets wat niet onze dagelijkse bezigheid is. Als je de doorsnee burger vraagt wat ze gaan doen zal niet vaak het antwoord gegeven worden: “Ik ga even lekker aan mijn veiligheid werken, dat is mijn hobby”. Uitgezonderd onze vakmensen, de brandweervrijwilligers, EHBO-ers en AED-hulpverleners voor wie werk en hobby door elkaar heen lopen, maar in de regel is het voor ons bijzaak.

Is dat echt waar, bijzaak? Toch niet… Want kijk nog eens terug naar de definitie die ik zojuist genoemd heb. Als aan iemand wordt gevraagd hoe belangrijk dat is dan is dat ineens hoofzaak. Natuurlijk! En dat is nog feitelijk te onderbouwen ook. Als we berekenen hoeveel geld in Nederland uitgegeven wordt aan veiligheid, dat is een enorm hoog bedrag. Investeringen in veiligheid zit overal doorheen verweven. Wat men ook koopt. In welk huis men ook woont. In welke auto men rijdt. Welk werk men doet. Er wordt enorm geïnvesteerd in veiligheid. Dus belangrijk is het zeker. En toch die tegenstelling… niet onze dagelijkse bezigheid. Dat brengt me tot de conclusie dat men het een soort vanzelfsprekendheid vindt. Dat moet gewoon goed geregeld zijn. Daar moet men van op aan kunnen. Iedereen moet zich veilig kunnen voelen.        Als er een calamiteit is moet je 112 kunnen bellen. En ga zo maar door.

We zullen vooral aan onze lichamelijke veiligheid denken. Maar net zo belangrijk is het dat ons geen geestelijk letsel overkomt. Hoe kan iemand psychisch een wrak worden na een ramp. Wat een trauma’s kan men oplopen. Jaren kan men last hebben van onveilige gebeurtenissen. Denk aan de watersnoodramp. Mensen gaan er nu pas over praten. Wat een leed is er op deze wereld op geestelijk gebied.

De diepere betekenis van veiligheid vanuit de Bijbel

We kunnen spreken van lichamelijk of geestelijk letsel. Zo kunnen we ook spreken over lichamelijke dood en over geestelijke dood. Om ineens maar een hele grote sprong te maken, dan betekent onbekeerd doorleven jezelf in geestelijk gevaar brengen. Daar zou nog een avondvullend programma over gehouden kunnen worden, maar ik wil me beperken tot directe relatie vanuit de Bijbel naar ons dagelijks leven.

Wat zegt de Bijbel over de plicht van de overheid en iedereen in het algemeen betreffende veiligheid en feitelijk de bescherming van het leven.

Het meest nadrukkelijk wel in het zesde gebod waarvan in de Cathechismus heel nadrukkelijk het uitgangspunt wordt genoemd:

Vraag 105: Wat eist God in het zesde gebod?

… ook mijzelf niet kwetse of moedwilliglijk in enig gevaar begeve; waarom ook de overheid het zwaard draagt om de doodslag te weren.

Niet in enige gevaar begeve. Wat mag je dan nog wel en wat niet? Jezelf niet in gevaar begeven. De overheid moet je beschermen. “Dat is bijna niet te doen!” zult u zeggen. Jezelf niet in gevaar begeven betekent feitelijk niet de deur uitgaan en jezelf opsluiten. Niets doen. En toch… De Bijbel spreekt ook van andere opdrachten en plichten, namelijk ons werk te doen, het evangelie brengen over de hele wereld. Thuis blijven zitten is geen oplossing en ook niet de bedoeling van Gods Woord. Maar blijkbaar moeten we met alles wat we doen zorgen voor veiligheid ter bescherming van het leven.

In welke mate wordt niet aangegeven. De cathechismus spreekt van niet onnodig in gevaar begeven. Dus als het nodig is mag je jezelf wel in gevaar begeven. De eerste vraag die dan volgt, wat is nodig? Een lastig vraagstuk.

Als we voor iedere handeling die we doen de meest maximale veiligheidsmaatregel nemen is dat onbetaalbaar en onwerkbaar en zou de samenleving vastlopen. De overheid zou ieder persoonlijk bodyguards moeten geven net als bij Geert Wilders. Huizen zouden rondom van gewapend beton moeten worden gemaakt.

De Bijbel spreekt in Deuteronium 19 van vrijsteden. Steden die speciaal aangewezen werden als vluchtstad voor als iemand per ongeluk, bijvoorbeeld door een arbeidsongeval, een naaste gedood had. Hij zou daar niet de doodstraf krijgen. In Deuterenomium 22 wordt al van dakrandbeveiliging bij platte daken gesproken. Hieruit is op te maken dat het leven sinds de zondeval gepaard gaat met ongevallen en misstanden en dat de samenleving daar maatregelen voor moet treffen. Jezus neemt als voorbeeld het instorten van een toren en verbindt daaraan dat we daar niet de conclusie uit moeten trekken dat die mensen dat wel verdient zullen hebben. Het kan iedereen overkomen, zegt hij.

Van de Heere Jezus zijn nog meer lessen te trekken. Direct na het begin van zijn openbare optreden werd Hij verzocht door de duivel om zich onveilig te gedragen. Mattheus 4. De duivel tarte hem met het zesde gebod door te vragen zichzelf van de Tempelmuren te laten vallen en zei er nog bij dat de engelen hem wel zouden bewaren. Hij deed het niet. Daar hebben we precies het punt waar we over de grens gaan en ons onnodig in gevaar begeven. Vertrouwende erop dat een Engel ons wel zal bewaren de meest gevaarlijke handelingen verrichten. Nee,… dat is niet onze opdracht. Eerst veilig handelen en tegelijk vragen om bewaring.

Het is overigens ook volgens Gods Woord dat rampen zich zullen vermenigvuldigen en heftiger worden naarmate de tijd vordert en wij meer in het eind der tijden raken. We mogen ons afvragen of we überhaupt wel in staat zijn ons tegen alle rampen te kunnen en moeten borgen. Wat denkt u van het de aarde beveiligen tegen een instortende komeet. Dat zou zoveel kunnen kosten dat er mondiaal geen budget meer is voor elkaar de dagelijkse zorg te verstrekken. Daar liggen dus grenzen. Dan zullen we moeten accepteren dat God ons lot bepaald en we mogen en moeten dat ook overgeven aan God.

Toch blijft onze plicht en zeker die van de overheid te kunnen doen wat redelijk van ons verwacht mag worden.

Welke middelen zetten we er voor apart? Wanneer is het voldoende. Dat is een heel lastige vraag. Bezuinigen op veiligheid is moeilijk. Er is een gevaar dat onder het mom van veiligheid het duurste materieel wordt aangeschaft. We moeten altijd nuchter blijven. Maar de aanpak op straat moet goed zijn en de hulpdiensten moeten voorzien zijn van de juiste middelen. Die verantwoordelijkheid heeft de gemeente.

Op welke gebieden is de gemeente verantwoordelijk of kan deze invloed uitoefenen op veiligheid

We noemen er een aantal en geven er wat voorbeelden van:

Politie

Sinds we aangesloten zijn bij Markiezaten gaat heel goed. We zien daadwerkelijk meer blauw op straat en er is meer gebruik van andere soort eenheden uit Brabant. Het gebied om te bedienen ligt dichterbij elkaar met een grotere dichtheid van auto’s.

Wijkagenten

Vorige jaar ben ik mee op surveillance geweest. Interessant. Vaak gaat het wel over maatschappelijke zaken, zoals burenruzies. Doel moet blijven de openbare veiligheid. Maar ook faciliteert de politie in praktische zaken zoals de de annvraag van een alarmknop bij banken met bijbehorende aanvalsroute.

Boa’s

De naam hebben ze tegen. Er zijn veel voorbeelden van dat BOA’s gericht op makkelijke plaatsen laaghangend fruit plukken. Hier kan verbetering in komen. We zetten ze in voor het handhaven van gemeentelijke regels zoals parkeren, Drank- en Horecawet.

Buurtwhats-app

-          Heel positief dat er steeds meer groepen komen. Met de smartphone vormt de buurt een groep. Belangrijk dat eerst 112 wordt gebeld en dan pas elkaar. Laat merken dat ze gezien worden. Spreek mensen die zich verdacht gedragen collectief aan. Het heeft zo zijn effect. Wees niet bang om te bellen, oog voor elkaar.

Jeugdzorg

Een belangrijk thema. Hier gebeurd heel veel. Al vroeg kan het misgaan. We zien een stijging van zware problematiek. Er moet ingezet worden op goede preventie waarbij een wijkteam de totale aanpak bewaakt.

Drugs en wiet-teelt

We zien steeds meer wietteelt en zwaardere criminaliteit binnen de grenzen van onze gemeenten. Hier wordt steeds scherper op toegezien. De hele keten wordt in de gaten gehouden. Dit is vooral een taak van de recherche. Maar op het gebied van signalen opvangen coördineert de gemeente ook veel. Signalen dus zoveel mogelijk doorgeven aan de gemeente.

Internet veiligheid

Ook dit onderwerp gaat steeds meer parten spelen. Steeds meer gegevens worden digitaal opgeslagen en afspraken digitaal gemaakt. Hackers kunnen de hele samenleving platleggen en gegevens op straat leggen. Daarom is investering in veilige ICT van groot belang.

Reanimatie

Op Tholen hebben we een mooi netwerk van AED’s en vrijwilligers. Bij een reanimatie worden 10 mensen opgeroepen waarvan een deel automatisch langs de dichtstbijzijnde AED worden gestuurd. Deze aanpak werpt zijn vruchten af. De overlevingskans wordt aantoonbaar groter. In de gemeente Tholen zien we dat er bij de meeste oproepen meerdere vrijwilligers op af komen.

Vuurwerk

We hebben vorig jaar een enquête gehouden. Dit onderwerp zal steeds meer gaan spelen. Al is het wel een traditie wat zijn tijd nodig heeft om eventuele aanpassingen aan het beleid te doen. Maar we zien dat landelijk de Onderzoeksraad voor de Veiligheid stevige uitspraken doet over het feit dat consumentenvuurwerk niet acceptabel is. Dit onderwerp zal het komende jaar onderdeel zijn van de debatten.

Brandveiligheid op de Oosterschelde-ScheldeRijn kanaal.

In oktober hebben we ons laten informeren over de veiligheid op het ScheldeRijn kanaal. Er vinden circa 70.000 vaarbewegingen met gevaarlijker stoffen. Er is een integrale aanpak. Tholen krijgt een reddingsvaartuig, zeker omdat er ook steeds meer cruiseschepen varen.

Brandveiligheid

Er wordt steeds meer ingezet op brandpreventie. Verder worden binnenkort kazernes uitgerust met voertuigen voor 4 personen die volautomatisch te bedienen zijn. Blijvende aandacht voor onze vrijwilligers.

Kerncentrale Doel en Borssele

De veiligheid van Doel staat steeds ter discussie. Al is het signaal dat deze steeds stilgelegd wordt ook wel dat het veiligheidssysteem in ieder geval zijn werk doet. Het IAOA zit er ook bovenop. Als gemeente Tholen is onze invloed beperkt, maar we moeten ons laten blijven horen. Er zijn jodiumtabletten verspreid. Niet vanwege de perikelen in Doel, maar verzwaren van veiligheidseisen. Voorheen lag de grens net vóór Tholen en nu vallen wij er binnen.

Samenvatting

Veiligheid, voor en met elkaar. We dienen te zorgen voor elkaar. Daar hebben we onder andere een overheid voor. Een overheid moet steeds weer afwegen of ze de veiligheid moet verbeteren. Zijn er omstandigheden die veranderd zijn, waardoor wat je vroeger deed niet nu meer afdoende is. Denk aan hogere waterstanden door klimaatverandering. Daar mag en moet veel geld aan uitgegeven worden. Maar,… ook veiligheid heeft grenzen. En de overheid kan het niet alleen. Als burger mogen we niet achteroverleunen, maar meedoen in het maatregelen treffen voor zover dat in onze mogelijkheden liggen, ons houden aan de regels en signalen doorgeven van misstanden die we zien.

Wees niet bang om te bellen!  

Beter een keer onnodig gebeld, dan niet toen het echt belangrijk was.

Toch moeten wij er ons ook bij neerleggen bij dat wij hier geen blijvende stad hebben. Dat ons leven vol is van zonde en de nare gevolgen van de zonde. En dat we het eens af moeten leggen tegen die grote vijand, de dood. Dan blijft er uiteindelijk maar één ding over waar het echt om draait. Zijn wij veilig voor die laatste overtocht. We maken ons druk om onze veiligheid, maar is die oversteek al geborgd. Het Middel is al voorzien. De Zoon van God, Jezus Christus, heeft zich in gevaar begeven, moedwillig maar niet onnodig, en gaf al zijn menselijke veiligheid op. Hij begaf zich naar die onveilige wereld waar de duivel heerst maar niet overwint. Hij ging er naar toe, daar denken we aan in deze dagen met Kerst, om zich over te geven in de dood aan het kruis. Maar hij heeft die dood overwonnen en is de hemel binnengegaan, ons voorgegaan. In Hem ligt onze veilige weg naar de eeuwigheid.