Bijdrage bij behandeling Begroting 2026

Donderdag 6 november 2025 is tijdens de gemeenteraadsvergadering de begroting voor 2026 behandeld. Tijdens de behandeling blikte fractievoorzitter Kees Knulst terug en keek vooruit. 

Lees zijn bijdrage:

Voorzitter, deze begrotingsbehandeling is de laatste in deze raadsperiode. Behalve een moment van vooruitkijken naar volgend jaar en de jaren daarna, is dit ook een moment van terugkijken op de afgelopen vier jaar. 

Deze raadsperiode begon in coronatijd. Ik heb het dan over het voorjaar van 2022. De oorlog in Oekraïne was net uitgebroken. Veel mensen zullen zich die maanden herinneren als een periode van angst en onzekerheid. Die oorlog werd zichtbaar toen bussen Oekraïners arriveerden, die dankzij de inzet van velen hier een veilige plek vonden. Als ik terugkijk op de afgelopen 4 jaar, dan denk ik aan aanhoudende onrust. Aan chaos op het wereldtoneel. De verschillende brandhaarden in de wereld. De onrust in eigen land. De instabiliteit van het landsbestuur. De verschillen in de samenleving, die alleen maar groter leken te worden. Verkiezingen die recent opnieuw blootlegden hoe diep verdeeld Nederland is, en ook hoe geseculariseerd. 

En dan is er Tholen. Een baken van rust. Het huishoudboekje op orde, met voldoende ruimte voor investeringen in maatschappelijke voorzieningen als scholen en buurthuizen - in alle kernen. Een gemeente waar de woonlasten relatief laag zijn en wat ons betreft ook blijven. Een veilige gemeente, ondanks terechte zorgen over aanrijd- en responstijden van hulpdiensten. Een gemeente waar het verenigingsleven floreert, en waar veel vrijwilligers en mantelzorgers zich inzetten voor anderen. Een gemeente waar volop wordt gebouwd, mede dankzij ons grondbeleid en dankzij initiatieven vanuit de samenleving. Een gemeente waar het goed wonen, ondernemen en recreëren is. 

Ik noemde bij de Kadernota-behandeling al dat we alle reden hebben tot dankbaarheid. Want hoewel we als gemeentebestuur en ambtelijke organisatie iedere dag hard werken aan dienstverlening, aan sociale samenhang, aan versterking van de economische structuur, aan oplossingen voor het woningtekort, enz., moeten we - onze zegeningen tellend - concluderen dat het pure genade is dat we het zo goed hebben. Genade. Dat wil zeggen: niet verdiend, een gave van God. 

Ik wil niet doen alsof er geen uitdagingen zijn. Dat is te plat. Alsof er géén mensen zijn die moeite hebben om de eindjes aan elkaar te knopen. We moéten oog hebben voor wat kwetsbaar is, voor de gebrokenheid in onze samenleving. Voor gezinnen die uit elkaar dreigen te vallen en voor kinderen die daaronder lijden. Voor jongeren die zijn vastgelopen. We moéten ons in blijven zetten voor de bouw van woningen om het tekort op te lossen en doorstroming te bevorderen. We moéten zorg blijven dragen voor ons landschap, als een goed rentmeester. Ons erfgoed zorgvuldig doorgeven aan volgende generaties en beter beleefbaar maken. We moéten blijven werken aan versterking van gemeenschapszin, en daar ook fysieke plekken voor inrichten. Kortom, er is genoeg te doen om er, als God het geeft, voor te zorgen dat Tholen ook een baken van rust blijft. 

Vorige week heb ik in de commissie enkele concrete aandachtspunten benoemd. Ik noem er nu slechts twee.

- Omgevingskwaliteit vraagt blijvend aandacht. Ik dank de wethouder voor zijn toezegging om verbeteringen door te voeren in onze aanpak van onkruidbestrijding.

- Ondersteuning op bewegingsonderwijs willen we structureel een plek geven in de begroting, daarom zijn we mede-indiener van een motie die door de SP wordt toegelicht. 

Voorzitter, we kijken terug en we kijken vooruit. Ook de komende jaren willen we ons met toewijding, met energie en met enthousiasme blijven inzetten voor Tholen - biddend om Gods zegen voor de wereld, voor Nederland, voor Tholen en haar inwoners, voor onze medewerkers, voor het college, en voor ons als raad.